Samarkanda (Markanda) to dawna stolica potężnego imperium Tamerlana, która jest jednocześnie jednym z najdłużej zamieszkanych miast na świecie. Była jednym z ważniejszych punktów na trasie karawan ciągnących Jedwabnym Szlakiem. Liczne zabytki architektury Samarkandy sprawiły iż została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zdobywali ją kolejno Grecy, Perowie, wojska Dżyngis-Hana. Kiedy Samarkandę zdobył sam Aleksander Wielki, zachwyciła go jej architektura i klimat.
Baśniowe medresy Registanu
To zespół architektoniczny, na który składają się plac miejski oraz otaczające go z trzech stron medresy. Fasady budowli oraz kolumny pokryte charakterystyczną mozaiką cudownie mienią się w promieniach słońca, tworząc iście baśniową scenografię. Plac niegdyś posiadał zadaszenie, dzięki czemu miasto budowało swoją potęgę w regionie a transakcje na bazarze mogły być niezależnie od pogody. Registan to serce Samarkandy.
Meczet Bibi Chanum, który Tamerlan kazał wybudować dla swojej ukochanej żony to kolejna z atrakcji miasta. Do budowy meczetu wykorzystano tysiące kamiennych bloków. W środku Bibi Chanum mieściła się wielka sala modlitw, a nad meczetem zbudowano 400 kopuł, które podtrzymywały marmurowe kolumny. Konstrukcja nie wytrzymywała jednak ciężaru gigantycznych łuków i sklepień. Rozpadł się m. in. portal na wejściem główny, a nawiedzające region trzęsienia ziemi dokonywały kolejnych zniszczeń. Część, która ocalała poddana została pracom rekonstrukcyjnym, które przywróciły obiektowi dawną świetność.
Shah-i-Zinda to kompleks cmentarny z szeregiem mauzoleów gdzie od VII do XIX wieku chowani byli lokalni władcy. Ta wyjątkowa nekropolia składa się z 20 imponujących budynków, a wejścia do całego kompleksu strzeże wybudowany w XV wieku portal. Co ciekawe, choć w głównej mierze jest to miejsce pochówku władców to nazwa zdaje się mówić coś zupełnie innego. Nazwa Shah-i-Zinda znaczy dosłownie „Żyjący Król”.
Obserwatorium Ulug Bega było w XV wieku astronomiczną stolicą świata. Do dziś budzi podziw i uznanie dla jego twórców. Obserwatorium było wyposażone w niezwykle nowoczesny sprzęt astronomiczny, którym był kamienny kilkudziesięciometrowy sekstans, czyli kątomierz lusterkowy. To optyczny przyrząd nawigacyjny służący do mierzenia wysokości ciał niebieskich nad horyzontem, a także kątów pomiędzy dwoma obiektami widocznymi na Ziemi. Odkryty w podziemiach dopiero podczas prac renowacyjnych prowadzonych na początku XX wieku. To dzięki niemu władca zdołał ustalić położenie 1019 gwiazd i planet. Opracował także tablice astronomiczne stosowane w Europie aż do XVII wieku.
Innymi ważnymi obiektami Samarkandy jest kompleks Khodja Akhrar z medresą i meczetem oraz wzniesione w latach 1403–1405 Mauzoleum Gur-i Mir (dosł.Grobowiec Emira) w którym spoczywa legendarny Timur (zwany Tamerlanem), jego dwaj synowie oraz dwaj wnukowie w tym Ulug Beg.
Marzysz o niezapomnianej podróży? Koniecznie zapoznaj się z ofertą wyjazdów do Uzbekistanu biura podróży Vanellus Travel: